Ik bezoek na mijn fietstochten en uitstapjes graag een Chinees voor een soepje of een loempia. Er zijn nog heel wat Chinezen waar de tijd heeft stilgestaan, sommigen hebben zelfs nog geen site. En soms kun je daar verrassend lekker en goedkoop eten. Dan weet je: die loempia komt niet uit de diepvries, maar is daar ter plekke gevouwen. Een heerlijk knapperige omelet, daarin gesneden ham of kipfilet en véél verse taugé met een heerlijke bite. Niet te vet (een met olie doorweekte loempia vind ik een misdaad!), een tikje zilt van smaak. Het is geen driesterrenvoer, maar hier zit ambachtelijk vakwerk en volgens mij ook liefde in!
Voor slechts een paar euro heb ik daar een volledige maaltijd aan, want een goede ouderwetse Chinees maakt enorme porties. Ik heb gehoord dat dat typisch Chinees is, omdat het een teken is dat je te krap hebt gekookt als alles schoon op gaat.
Chinees restaurant Azië!
In de jaren twintig van de vorige eeuw verschijnen in Amsterdam en Rotterdam de eerste Chinese eethuisjes. De klanten zijn Chinese zeelieden, die tijdelijk in de stad verblijven. Met de komst van repatrianten uit het voormalige Nederlands-Indië, eind jaren veertig, ontstaat de unieke Chinees-Indische keuken.Chinese restaurants
Vanaf 1950 raken de Nederlanders steeds meer gecharmeerd van het aan hun smaak aangepaste eten. Bovendien zijn de porties groot en goedkoop. De welvaart neemt toe en ‘naar de Chinees gaan’ wordt populair. Dit succes maakt dat meer Chinezen naar Nederland komen. Ze gaan werken bij een bevriende restauranthouder of beginnen hun eigen zaak. De jaren vijftig, zestig en zeventig vormen de glorietijd van de Chinese restaurants in Nederland.
Het restaurant is een reconstructie van een Chinees restaurant rond 1960.
Foto is van mijzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten