Gelukkig is er een mogelijkheid om gratis een "trippelstoel" te lenen, dat is een soort luxe bureaustoel voor in huis. Ook al heb ik geen aangepaste keuken, zo'n stoel geeft mij weer de mogelijkheid om lekker te kokkerellen!
Omdat koken op vuur nog wel een uitdaging is met zo'n stoel in een niet-aangepaste keuken (even snel iets bakken lukt nog wel), heb ik de slowcooker maar weer eens tevoorschijn gehaald. Ik was die even uit het oog verloren omdat ik vooral recepten tegen kwam met veel suikerrijke barbecuesauzen en die vind ik niet altijd zo lekker (ik kan niet zo goed tegen suiker0. Ook draadjesvlees vind ik vaak tegenvallen, de bite is weg. Of heb ik het altijd verkeerd gedaan?
Nou kreeg ik de tip om eens rundvlees met Guinness te maken. Doorregen runderlappen, groente en Guinnessbier zijn de basis. Ik kreeg een recept van iemand en besloot het eens te proberen.
In etappes en met wat hulp van mijn lieve vriendin A heb ik de ingrediënten bij elkaar gesprokkeld, o.a. in die net geopende geweldige groenteman in ons dorp. Daar vind je echt van alles wat, ook dingen waarvan je nog nooit hebt gehoord en die je graag zou willen proberen, maar ook die lekkere dikke koningsoesterzwammen en afgelopen week ook cantharellen.
De Guinness (een donker bier) leverde nog wat vraagtekens op. Toen ik thuis het gekochte halveliterblik opruimde, voelde ik er iets in bewegen. Ieuw!!! Ik heb eens goed op het etiket gekeken en ontdekte dat er een "widget" in zit. Nou heb ik die op mijn telefoon, maar nee, dit is weer wat anders:
Een widget (Engels voor "snufje", "apparaatje") is een klein plastic balletje in een blik bier waarmee de eigenschappen van getapt bier wordt nagebootst in bier dat geen koolzuurgas bevat. Zodra het blik geopend wordt, daalt de druk in het blik en barst het balletje open. Dat zorgt ervoor dat er stikstof vrijkomt in het bier. Omdat stikstof slecht oplosbaar is in water ontsnapt het meeste meteen als gas aan de atmosfeer, maar een deel komt daarna langzamer vrij in de vorm van piepkleine gasbelletjes. Deze vormen het schuim. Het wordt onder meer toegevoegd aan Guinness-bier. Meestal wordt kooldioxide gebruikt ('koolzuurgas') om frisdranken en bier in blik van 'prik' te voorzien maar stikstof geeft fijnere belletjes en daardoor een fijner schuim.Oké dan.
Wat hebben we verder nodig?
Het recept geeft geen hoeveelheden, maar noemt:
Knoflook en ui. Als ui gebruikte ik verse zilveruitjes van de groentewinkel.
Spek (hoeft niet, eventueel mag pancetta ook, ikliet het achterwege)
Worteltjes en bleekselderij, eventueel aardappel (die liet ik achterwege)
Bloem en tomatenpasta (blikje tomatenpureeconcentraat)
Tijm en laurierblad
Rundvlees. Als het echt Iers moet zijn is het lam, maar dit recept gaat uit van rund.
Een fond, liefst van kip omdat die extra smaak toevoegt (ik maakte echter 1/2 liter kipbouillon van een blokje).
Snij het vlees in dikke stukken, geen kleine blokjes. Zo kan het lang sudderen en trekt de smaak in de saus. Te kleine stukjes worden te snel gaar en vallen uit elkaar voor de smaken zich goed kunnen ontwikkelen, aldus de site.
Bak het vlees aan alle kanten goed bruin zodat de smaken vrijkomen.
Vanaf dit punt wijk ik af van het originele recept omdat ik de slowcooker gebruik. Ik heb ui, knoflook, wortel en selderij mee laten bakken. Ondertussen maak ik de kipbouillon van heet water en een blokje, voor de slowcooker volstaat 1/2 liter.
Doe alles behalve bouillon (of fond), het meel en tomatenpuree in de slowcooker. Doe de fond/bouillon in de pan waarin je het vlees hebt gebakken en roer de aanbakseltjes los. Doe dit in de slowcooker en doe die op de hoogste stand. De tijd en de stand doe ik op gevoel, ik heb er een hele dag voor uitgetrokken en halverwege de stand lager gezet.
Later in de middag mengde ik een lepeltje bloem met de tomatenpuree en roerde die door de pruttel om het wat te binden.
Goedgekeurd!
 |
| Foto is van het originele recept |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten